#29: Dat donkere zaaltje in Aalst

Ik bevond me ooit eens op een seminarie in een donker parochiezaaltje in Aalst, in het prille begin van mijn ondernemerscarrière. Viel daar toch wel een uitspraak die mij al die tijd is bijgebleven.

‘Een professional is niks anders dan een amateur die nooit heeft opgegeven.’

Huh? Wat zegt u daar?

Jawel. Wat is het ondernemersleven anders dan elke hindernis die voor je ligt, trachten te nemen? I hate to break it to you, maar zelfs al gaan de zaken je voor de wind: één ding kan ik je garanderen. Er zullen altijd weer nieuwe hindernissen zijn. Bummer. Of opluchting: meer is er niet aan? Zegt u het mij eens?

Ik zat daar in die zaal, van dat seminarie, met die uitspraak. Ik was een absolute amateur toen en zo voelde ik me ook. Meer nog: ik zocht nét in dat seminarie naar dat ene grote geheim: hoe doe je dat eigenlijk, ondernemen op de lange termijn? De waarheid was simpel, opbeurend en teleurstellend tegelijkertijd. Er was helemaal geen groot geheim, er was alleen actie, richting en dan… volhouden. Punt.

Welke horde heeft vandaag voor jou in petto? Een onderschatte BTW afrekening op je nuchtere maag? Moet je pivoteren door de recessie? Een leverancier waarmee je een hartig woordje moet wisselen? Je winst die ergens down the drain is gegleden?

Sterkte, maar ook en vooral: jij kan het. Ik was daar ook, aan élke horde. Ik heb ze ook genomen, soms zelfverzekerd, maar veel vaker krampachtig en onzeker. Wat ik kan, dat kan jij ook. Ik ben een gewone vrouw, die een gewone droom heeft, die gewoon de weg heeft gevolgd en alle stappen gewoon proberen nemen. For better, for worse. En ziedaar, ergens onderweg ben ik in één ding toch maar mooi expert geworden. Een expert in één ding, die nu (ah ja!) weer nieuwe hindernissen te nemen heeft.

Trust the process. Enjoy the ride, and not just the finish. Ze gaan allemaal over hetzelfde, die fancy Pinterest quotes. Geef mij maar die goed verstopte uitspraak van een Vlaamse selfmade man in die parochiezaal in Aalst. It will do.